Bij de foto van de wijk Groeneweg schreef Mil De Kooning, hoogleraar architectuurgeschiedenis UGent, de volgende tekst – vatbaar voor maatschappelijk debat ?
Sociale huisvesting in Ninove
“Zoals vele steden en gemeenten heeft Ninove in de naoorlogse periode de nodige ‘sociale huisvesting’ gerealiseerd. Langs de Expresweg, aan weerszijden van het treinspoor, is er een staalkaart van te vinden.
De ambities van de expojaren, ook op het gebied van vormgeving, komen tot uiting in het ‘Berkenhof’. Een naam die spreekt. Het ligt er als een soort bungalowpark te midden van een voormalige arbeidersbuurt. Ooit moet het als een groeikiem zijn bedoeld voor een open en blijmoedig wonen.
Na al die jaren komt dat achterhaald over. Er gaat meer troost uit van de rijtjeshuizen die er als een gordel omheen liggen dan van de hopeloze poging om een bestaand milieu open te breken.
Een wegwijzer voert naar ‘Hof Ter Duyst’: een ‘modelwijk’ van traditioneler aandoende huizen, alleenstaand of in korte rijtjes, op de gronden van een verdwenen abdij. Alles wit, alles keurig onderhouden. Zelfs de natuur lijkt onder controle te worden gehouden. Zoveel keurigheid is aantrekkelijk en verheffend maar komt ook surreëel over. Men kan zich hier nauwelijks storende elementen voorstellen.
Een perfecte setting voor een film van David Lynch.
De volkshuisvesting rond de Groeneweg heeft geen naam.
Misschien is ook dat veelzeggend ?
Met ‘Hof Ter Duyst’ zijn er heel wat trekken gemeenschappelijk, maar die hebben hier een ander milieu laten ontstaan. Men kan spreken van de ‘juiste maat’. De afwisseling in types van huizen en wegen is daarin belangrijk maar bijvoorbeeld ook de aanwezigheid van een schooltje. Buurtwinkels ontbreken – al zijn die volop te vinden langs de invalsweg waarmee de wijk op meerdere plaatsen verbonden is.
De vormgeving is pretentieloos, zelfs saai. Of beter: ze is op een juiste manier banaal.
Open buitentrappen werden in de loop der jaren met golfplaten afgeschermd – de architectuur heeft er alleen maar bij gewonnen. Hier zijn leven en wildheid mogelijk, al wil de ironie dan weer dat deze wijk pal naast een begraafplaats is gelegen.”
Foto: © 2013 – Jan Van der Jeught. Tekst: © 2013 – Mil De Kooning.
Het wonder van de fotografie 